czwartek, 25 marca 2010
Kolejna dawka muzyki. Tym razem Happysad. Mimo, iż pogoda sprzyjała raczej spacerom niż koncertom w zadymionym i dusznym klubie to frekwencja była znakomita. Liczba przybyłych przewyższała nawet niedawny koncert Kultu.
Niestety (albo stety) zdjęć z supportu, którym była kapela "Maki i Chłopaki" nie mam. Ale nie żałuję zbytnio, bo nie była to rozrywka na wysokim poziomie. Wszedłem na salę tylko na chwilę, po czym stwierdziłem, że teksty typu "puszczaj muze, zeby było wiadomo, że najlepsze chłopaki jadą w tej furze" (czy jakoś tak) raczej mnie nie kręcą. Nie wsłuchiwałem się już potem. Jak dla mnie słabo.
Godzina 20:00 to głośne skandowanie nazwy Happysad, piski rozradowanych nastolatek i stan wielkiego podniecenia.
Zaczęli miło, spokojnie. Jest dla mnie fenomenem, że zespół grający taki rodzaj muzyki (raczej dla młodszych ludzi) sprawia, że trzynasto-, czternastolatki prawie zrywają z siebie staniki.
A jaki jest na to przepis? A na przykład taki jak numer "trzy" na setliście tego dnia "Zanim pójdę". Kawałek o miłości, o młodych ludziach, z wpadającą w ucho melodią i dobrym wykonaniem. Byłem pod wrażeniem, bo lubię ten utwór.
Można było zauważyć, że muzycy lubią swoją pracę. Kuba skakał i wił się po scenie, a fanki piskliwymi głosikami wyznawały mu miłość. Radość z grania to najważniejsze co można zyskać na koncertach, szczególnie przy tak rozentuzjazmowanej publiczności.
Ogólnie miło, przyjemnie i profesjonalnie. Tylko panowie z ochrony jak zwykle w Palladium nie byli za mili. Chyba nawet uderzyli chłopaka, który bez koszulki "spadł" z fali - co spotkało się z oburzeniem Kawalca. Nie wspomnę o wielkiej ręce która zacisnęła się na moim barku, gdy opuszczałem fosę...
Więcej zdjęć TUTAJ.
PS. Pozdrowienia dla dziewczyny, której trampek wbił mi się w głowę, gdy spadała z fali ;P
Happysad, 24 marca 2010, Palladium.
